Ben je trots om vrachtwagenchauffeur te zijn? Wat maakt jouw job zo uniek en wat vertel je aan je vrienden over je job?
Ja, ik ben enorm trots!
Mijn job is gewoon uniek, omdat in het werk dat ik doe, ( met bulk in de steengroeves) is het iedere dag een andere uitdaging.
Geen enkele dag is hetzelfde. We hebben wel altijd de zelfde klanten. Maar nooit is het even gemakkelijk.
Ik vertel dit ook zo aan mijn vrienden, ik doe mijn werk enorm graag, maar het is afzien in mijn werk, en je moet er voor zijn.
Mijn vriend zegt veel dat hij het niet zou kunnen. Mijn werk.
Ook ben ik gewoon blij om deel uit te maken in het proces voor dieren eten te maken, en dat is ook tof!De 'meeste gepassioneerde chauffeur' is uiteraard een zeer gemotiveerde chauffeur. Wat is het geheime ingrediënt in jouw dagelijks enthousiasme? Hoe komt het dat je graag vrachtwagenchauffeur bent én wilt blijven?
Ik ben erin opgegroeit, ik weet van niets anders. Ik was altijd mee met mijn papa. Iedere dag in de vakantie. En waarom ik het graag doe, ik kan het gewoon niet uitleggen, het zit in mij. Ik kan gewoon niet zonder. 2 weken in verlof en ik mis mijn trouwe kameraad al.
Het is ook gewoon een soort vrijheid dat je hebt. Je zit niet tussen vier muren en dat maakt het ook zo tof. En moest ik dit kwijt zijn, denk ik dat ik gewoon gek word. Dus neen, geef mij maar die diesel onder mijn kont.De ‘meest gepassioneerde chauffeur’ is per definitie ook een verkeersveilige chauffeur. Hoe verwezenlijk jij dit in de praktijk?
Ik probeer altijd en over veilig aan te komen. Dus vooral voor me zelf zorgen, dus zorg je dan automatisch voor de mensen om je heen ook. Maar ook kijk ik ver in het verkeer waardoor ik kan anticiperen op het verkeer, en in geval van gevaar de rest waarschuwen.Als vrachtwagenchauffeur heb je een geweldige en variërende job. Welk unieke gebeurtenis maakte jij ooit mee? Kon jij ooit op een uitzonderlijke manier de passie voor jouw job tonen?
Mijn unieke ervaring was dat, als ik nog maar 3 weken reed, ik naar Groningen moest.
Met een bang hartje vertrokken, super veel bellen naar mijn papa. Om de baan te vragen want de gps die vertrouwde ik voor geen haar.
Heel tof, die uitzichten. Die vertrouwen dat ik kreeg van mijn baas. Ik reed totaal nog niet lang, nog geen maand en ik mocht al naar daar. Eenmaal daar aangekomen, superblij. Blijven slapen. Smorgens gelost en daarna hele dag rustig naar huis rijden. Die dag was echt de toerist uithangen voor mij. Ik kan niet beschrijven hoe tof die reis was!
En die zal ik zeker nooit meer vergeten!
